Jedna z najlepszych książek popularnonaukowych jakie czytałem. Pełna humoru (może nawet nazbyt pełna) opowieść o próbie uchwycenia cząstki elementarnej; pisana z punktu widzenia fizyka doświadczalnego, który pracuje przy akceleratorze, a który wierzy, że cząstka to matematyczny punkt obdarzony energią.
Fragmenty:
„Wiemy, że nie pochwalał seksu. Seks jest tak przyjemny, mówi Demokryt, że opanowuje całą świadomość.”
[o ścięciu Lavoisiera] „Nazajutrz po egzekucji matematyk Joseph Louis Lagrange tak podsumował tę tragedię: „Tylko moment zajęło im ścięcie tej głowy, ale i stu lat może być za mało, by wyrosła do niej podobna.””
„Często powtarzana anegdota głosi, że gdy premier brytyjski odwiedził w 1832 roku laboratorium Faradaya, wskazał na dziwaczne urządzenie i zapyta, do czego ono służy. „Nie wiem, ale idę o zakład, że kiedyś pański rząd obłoży je podatkiem” – powiedział Faraday. Podatek od wytwarzania elektryczności wprowadzono w Anglii w 1880 roku.”
„Rutheford znany był z głęboko zakorzenionego przekonania, że obrzucanie eksperymentów wiązkami przekleństw bardzo dobrze na nie wpływa.”
„(Tytuł doktora w jeszcze mniejszym stopniu jest rękojmią prawdy niż Nagroda Nobla).”
„Fizyka kwantowa zastosowana do świata atomowego, przeciwnie, zmiękcza ten deterministyczny pogląd, zezwalając indywidualnym zderzeniom atomowym na luksus nieokreśloności.”
[Robert Wilson o akceleratorze] „Jedynie z szacunkiem, jakim obdarzamy się nawzajem, z godnością człowieka i z umiłowaniem kultury. Z tym, czy jesteśmy dobrymi malarzami, rzeźbiarzami, wielkimi poetami. Mam na myśli wszystkie te rzeczy, które naprawdę czcimy i szanujemy w naszym kraju i które wzbudzają w nas uczucie patriotyzmu. Nie ma bezpośrednio nic wspólnego z obroną naszego kraju, oprócz tego, że czyni go wartym obrony.”
„Nasz sarkastyczny Pauli narysował kiedyś prostokąt i twierdził, że to kopia najwspanialszego dzieła Tycjana – brakuje tylko pewnych szczegółów.”
