Albert Camus “Kaligula”

Mój nieudany obiekt próby lektury wielojęzykowej (mam tłumaczenie angielskie, polskie, oraz oryginał francuski). Sam Camus jest tu ciekawy, zwłaszcza w portretach bohaterów i relacji między nimi, a szaloną i zbrodniczą władzą.

Fragmenty (wersja angielska):

Octavius: I prefer to think he’s grieving for a lost love. It’s more touching.
Helicon: And it’s more comfort for you, isn’t it? It’s more comforting to diagnose love. Love’s disease we all catch – you don’t have to be clever to understand it.

Cherea: […] We had the perfect emperor.
Cassius: He was everything an emperor should be.
Mereia: Very dutiful.
Mucius: Signed everything.
Lepidus: And never asked questions.

Fragment (wersja francuska):

Caligula: Si le Trésor a de l’importancer, alors la vie humaine n’en a pas.

Fragmenty (tłumaczenie polskie):

Helikon: Wiesz dobrze, że ja nigdy nie myślę. Jestem na to zbyt mądry.

Helikon: Trzeba jednego dnia, by zostać senatorem i dziesięciu lat, by nauczyć się pracować.

Cherea: Przyznajmy przynajmniej, że ten człowiek wywiera niezaprzeczalny wpływ. Zmusza do myślenia. Zmusza wszystkich do myślenia. Niepewność – to właśnie ona zmusza do myślenia. I dlatego idzie za nim tak wiele nienawiści.

Kaligula: Kochać jakieś istnienie, to znaczy chcieć się z kimś zestarzeć.

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 License